Спасовден, Вознесението Господово или „Денот на спасението“ е христијански празник, кој се слави 40 дена по Велигден и секогаш паѓа во четврток.
Голем број народни обичаи се поврзани со него, и се слави скоро исто толку слично како и Ѓурѓовден, па многу етнолози веруваат дека тоа се истите обичаи поделени на два дена.
Според христијанското верување, со воскресението, Господ покажал дека е посилен од смртта, а по Велигден поминал 40 дена со нив, учејќи ги како да ја шират верата и неговите учења. После тоа, според традицијата, тој се искачил на Маслиновата гора и се искачил во рајот. Пред тоа, тој им рече на учениците: „Поминете низ сите работи свети и проповедајте го евангелието на секое суштество. Оној што верува и се крсти, ќе биде спасен, оној што не верува ќе биде осуден“.
Така, апостолите ја ширеле веста за чудото на Исус низ светот и така почнале да го спасуваат човештвото – оттука и името Спасовден. Затоа овој ден е време на славење и симбол на победата над смртта.
Многу обичаи за Спасовден се зачувани уште од предхристијанско време. Според верувањето, на овој ден, богот на громот Перун ги победил земјоделските култури со гром и град, а божеството Спас со помош на жито во раката ги спасил земјоделските култури. Поради тоа, на некои места остана обичај да се заколат јагниња за Спасовден.
Крстот е составен дел од ритуалот на Спасовден. Луѓето во некои делови сè уште веруваат дека на денот на Спасителот, секој мора да направи крст од гранчиња на лешници. Кој подоцна се поставува на ливади, полиња или на покривите на куќите … каде и да е потребна заштита од демони и зли дела. Во минатото верувале дека овие крстови ќе ги спасат од зло во текот на целата година.
На овој ден, во повеќе села се организира литургија со поворка предводена од свештеници кои шетаат низ црквата и кажуваат молитви.
Момчињата и девојчињата треба да соберат што е можно повеќе цвеќиња на овој ден, затоа што се верува дека Спасовден е „добар ден за претскажување“. На овој ден е обичај да се замисли драга личност и, да искинеш ливчиња од цвеќе и, полека да кажеш: „Тој ме сака – тој не ме сака“. Последното ливче што останува, исто така, го крие одговорот на тоа прашање.
Од античко време, Спасовден, како длабоко вкоренет празник кај народот, е пролетен празник за одгледувачите на добиток и земјоделците.