Иако пред да се ожени, со тогаш принцезата, а сега и британската кралица Елизабета, од принцот Филип било побарано официјално да стане член на Англиканската црква, но тој никогаш не престана да се крсти како православен. Неговите односи со Православието се тесно поврзани со неговото потекло.
И да не беше сопруг на британската кралица, животот на принцот Филип ќе беше доволно богат. Всушност, со стапување во брак и приклучување кон едно од најмоќните кралски семејства во светот, неговиот живот се стабилизира и се здоби со она што може да се нарече нормален тек.
„Јас сум Грк, но…“
Роден е како петто дете на грчкиот принц Адри и принцезата Алис на 10 јуни 1921 година во кралскиот дворец Мон Репо на Крф. Од почетокот, животот на принцот Филип бил поврзан со нестабилните политички околности што го потресоа егејското кралство во тоа време. Како деветмесечно бебе, тој станал прогонет, а како десетгодишно дете останал сам – мајка му се разболела и била сместена во санаториум, додека татко му отишол да живее во Монте Карло, а неговите четири постари сестри се венчале.
Егзилот, кој дојде како последица на Револуцијата од 11 септември 1922 година, кога монархијата беше укината во Грција, ќе го обележи неговиот живот до толкава мера што ретко ќе зборува за грчките корени и многу ретко ќе ја посетува својата родна земја.
Грција, откако заминал во егзил, за прв пат ја посетил во 1950 година, заедно со неговата сопруга. Биле во официјална посета на грчкиот крал (и братучед) Павле и кралицата Фредерика. Втор пат, Грција ја посетува во 1964 година, кога присуствувал на венчавката на последниот грчки крал Константин, а неколку години подоцна тој направил брза посета на Грција за да ја извлече неговата мајка од земјата управувана од воена хунта позната како „црни полковници“. Принцот Филип последен пат ја посети Грција во 1981 година, на погребот на кралицата Фредерика.
Кога новинарите го прашуваа за неговото потекло во интервјуата, тој ретко даваше одговори. Се сметал себе си за Данец повеќе отколку Грк, затоа што грчкото кралско семејство има данско потекло. Сепак, за време на едно интервју, тој ќе рече: „Јас сум Грк, но…“, останувајќи нејасен.
Англиканец кој е крстен како православен
Принцот Филип се чини дека имал поинаков однос кон православието. За тоа веројатно придонела и неговата мајка, која иако била родена во замокот Виндзор како член на британскиот огранок на германското благородно семејство Батемберг (за време на Првата светска војна и го смениле презимето во Монтбаттен), се крсти во Англиканската црква, станала вдовица и основала православен монашки ред. После воспоставувањето на диктатурата на „црните полковници“ во Грција, таа живеела во Бакингемската палата. Принцезата Алис често можела да се види во монашка облека, а во палатата имало дури и капела за неа.
Алис не била единствената во нејзиното семејство што го прифатила православието – така и нејзината тетка Елизабета се омажила за еден од членовите на руското кралско семејство. Покрај тоа, Руската православна црква ја прогласи Елизабета за светица, а Алис почива покрај неа, во Ерусалим.
Сепак, принцот Филип го прифатил условот официјално да стане член на Англиканската црква за да може да се ожени со кралицата Елизабета. И покрај тоа, тој често се крстел на православен начин.
По долго практикување на православието, принцот Филип се чини дека повторно ја открива верата во која бил крстен како седумдесетгодишник – од неговиот дневник од 90-тите години на минатиот век може да се види дека тој е желен да ги открие своите православни корени.