Во живописниот охридски регион се појавува загрижувачки тренд: младите сè повеќе ја бараат својата иднина надвор од границите, оставајќи зад себе пусти полиња и празни села. Локалните производители на зеленчук и овошје жалат за овој егзодус, стравувајќи од неговите страшни последици за земјоделството. Заедно со нестабилните цени и намалените набавки, овој феномен дава мрачна слика за иднината на земјоделството во земјата.
Емиграциската криза силно го погоди земјоделството
Бегството на младите од руралните области, поттикнато од незадоволството од политиките и условите за земјоделство, претставува значителна закана за земјоделството. Без нова генерација која ќе ја обработува земјата и ќе се грижи за земјоделските култури, самата основа на производството на храна во нацијата е во опасност од колапс.
Земјоделците долго време алармираат за неодржливата економија на земјоделството, наведувајќи ги високите трошоци и слабиот поврат на нивните инвестиции. Оваа економска тешкотија натера многумина целосно да го напуштат земјоделството, додека само мал дел од младите се подготвени да ја преземат мантијата.
Статистиката ја одразува мрачната реалност
Официјалната статистика дава остра слика за земјоделската криза, со нагло опаѓање и на обработливите површини и на обемот на производството. Јаболката, крушите, сливите и праските – сите основни производи во регионот – забележаа алармантно намалување на производството, со намалувања кои се движат од 41,2% до неверојатни 51,2%.
Доколку не се преземе решителна акција за да се решат основните причини за оваа криза – било да е тоа преку реформи во политиката, финансиска поддршка или стимулации за младите земјоделци – сеништето на празни полиња и сè помала жетва ќе продолжи да ги прогонува селата.
Што треба да се направи?
Додека младите масовно бегаат во странство, земјоделскиот сектор се соочува со егзистенцијална закана. Потребни се итни мерки за да се запре бранот на емиграција и да се ревитализираат земјоделските заедници, за да не биде загрозена безбедноста на храната на нацијата.
Државата мора да го помогне овој сектор со разни видови на субвенции, помош и олеснувања.