Но, и покрај оваа антисемитска кампања, таа во интервјуто вели дека нејзиното место останува во Македонија. „Бегството не е опција“, вели Мизрахи која е родена и израсната во Скопје, главниот град на Македонија. Нејзините семејни корени се од Толедо, Шпанија.

– Ние сме сефардски Евреи кои пристигнаа во овој регион по 1492. Првата документација што ја имам од моето семејство во денешна Македонија е од 1510 година во градот Битола, а потоа тие се преселиле во Скопје. Во основа, тоа е старо еврејско семејство во Македонија. Татко ми беше претседател на еврејската заедница околу 20 години и беше вклучен како почесен конзул на Израел во Македонија 10 години. Мајка ми беше многу вклучена во пронаоѓањето на имотите на Евреите кои беа депортирани во Треблинка. И таа исто така стоеше зад создавањето на Меморијалниот центар на холокаустот во Скопје, вели Рашела за Европскиот Еврејски весник.

Мизрахи по кариерата во фармацевтската индустрија, влегува во политиката со членството во ВМРО-ДПМНЕ, конзервативната партија, која сега е во опозиција, се вели во интервјуто.

– Овде стана многу збунувачко за општата популација и за медиумите дека Евреин е член на Конзервативната партија. Не знам зошто. Во јануари 2020 година, бев назначена за технички министер за труд и социјална грижа. Ако погледнам наназад во последните 30 години, можам да ви кажам дека ниту еден Евреин во регионот не се занимаваше со политика. Ниту еден Евреин немаше јавна функција како што е во јавната администрација или министерствата или во Владата. Затоа бев загрижена дека како прва Еврејка во Владата, може да се појави многу антисемитизам, објаснува Рашела во интервјуто.

На прашањето дека како прв еврејски министер во Владата била сведок и на антисемитски напади од владејачката партија и новинарите, таа вели дека сето тоа започнало политички од првиот ден.

– Јас лично не можев да верувам дека доаѓа од луѓе како што се моите соседи. Пораснав верувајќи дека не постои антисемитизам. Во тие моменти се чувствував како чудно животно во зоолошката градина. Според нив, наводно, бев поврзана со Израел и со палестинскиот конфликт. Ме нарекуваа „лојален Евреин од нацистичката партија“. Добив многу закани. Ми рекоа да јадам хумус од мртви Евреи. Ме рекоа да ја ставам жолтата ѕвезда врз мене. Имаше објавено коментари во медиумите како „Треблинка беше погрешна“ и „Требаше да завршиме со нив целосно“ или „Грешка е што само некои од нив се живи, вели Мизрахи.

Рашела Мизрахи жали што никогаш немало официјален став од премиерот во врска со овие закани. Таа во интервјуто вели дека кампањата за нејзиното разрешување траеше околу шест недели до конечното разрешување поради тоа што застанала пред табла со старото име на земјата. Според неа, главната причина за тоа било навистина антисемитизам, иако нејзината јавна изјава била дека во оваа земја нема антисемитизам и луѓето не се антисемитисти, додаде Мизрахи во интервјуто.

– Морам да кажам дека навистина се плашам што има мали групи луѓе кои се јасно антисемитични и не беа предизвикани. Во моментот кога некого стоевме во јавна функција со име и презиме што се препознава како еврејско име, целиот пекол се олабави. Разговарав отворено со нив и ги прашав зошто. Немаше објаснување, не го добив одговорот и никогаш не добив извинување, се пожали таа.

Таа го споменува и фактот дека сегашната владејачка партија, Социјалдемократскиот сојуз на Македонија (СДСМ) ја искривува историјата на Евреите во Македонија со тоа што одбива да ја признае улогата на Бугарија во депортацијата на Евреите во земјата. „Ако дозволиме да ја преработиме историјата, ќе дојде до точка кога тие ќе речат дека Евреите никогаш не живееле тука и никогаш не придонеле за оваа земја“, вели таа.

– Немам намера да живеам во земја во која ќерка ми ќе мисли дека тука немаме корени, дека нема да биде горда на тоа што е“, изјавува Мизрахи.

Но, прашана дали некогаш размислувала да направи алија поради антисемитизам, односно да се пресели во Израел, таа одговара:

– Не сакам да верувам дека Евреите од Европа кои се соочуваат со антисемитизам ќе бидат принудени да прават алија. Тоа е многу среќен аспект на еврејската историја што го имаме во Израел денес, но мислам дека дијаспората и Израел одат заедно и ние сме како две раце нагоре, едно единствено тело и се прегрнуваме едни со други. Не верувам дека бегството треба да биде опција. Треба да најдеме начин да живееме заедно, поделени како и секогаш. Правењето алија поради антисемитизам во Европа е само бегство. Верувам дека можеме многу подобро. Можеме да ги потсетиме луѓето дека сме само човечки суштества и дека имаме убава култура, музика и храна. Образованието е клучот за да се направи тоа откритие. Помеѓу 2015 и 2019 година, јас држев предавање еднаш месечно на националната телевизија за еврејските празници, еврејските традиции. Ова ми овозможи да дадам информации за сите аспекти на јудаизмот, неговата култура, па мислам дека луѓето не знаат ништо за јудаизмот. Тие знаат, но она што го видов е дека луѓето родени помеѓу 1980 и 1990 година беа генерално неуки во врска со историјата, поради недостаток на образование. Значи, генералниот антисемитизам што се појави и започна политички произлезе од немањето соодветно образование на полето, изјави Мизрахи.

Исто така, во интервјуто таа вели:

– Го мразам зборот толеранција. Зборот толеранција значи дека морам да продолжам со тебе сè додека не можам да те оттурнам или да те ставам на твоето место. Верувам во зборот почит, не треба да се толерираме едни со други. Треба да се почитуваме едни со други. Во секоја земја и секој регион, децата треба да бидат едуцирани за фактите за тоа што се случило за време на Втората светска војна, завршува Рашела Мизрахи во нејзиното интервју за Европскиот Еврејски прес.