Поранешната секретарка на нацистичкиот концентрационен логор, сега 97-годишна, е прогласена за виновна за повеќе од 10.500 точки од обвинението за помагање и поттикнување убиство и беше осудена на условна казна од две години, одлучи денеска германскиот суд.
Таканаречената „секретарка на злото“ имала само 18 години кога отишла да работи кај командантот на логорот Штутхоф, каде загинале повеќе од 60 илјади луѓе.
На Ирмгард Фурхнер ѝ се суди повеќе од една година, а пресудата треба да биде изречена денеска. Таа е обвинета за учество во 11.412 убиства за време на нејзината работа во логорот, кој се наоѓа во близина на денешен Гдањск во Полска. Обвинителите тврдат дека таа „помагала и ги охрабрувала одговорните во логорот систематски да ги убиваат оние што биле таму затворени помеѓу јуни 1943 и април 1945 година како стенографка и дактилографка во канцеларијата на командантот на логорот“.
Фурхнер, која главно одбива да одговара на прашања за време на судењето, во своите завршни зборови рече дека ѝ е жал за она што се случило и што воопшто била таму. Рајнер Шулце, германски историчар и професор на Универзитетот во Есекс, рече дека „ова веројатно ќе биде последно судење на нацистите за воени злосторства“.
Во хаосот што владееше на крајот на Втората светска војна, многу високи нацисти побегнаа во странство, додека други продолжија да водат нормален живот. Во последниве години, особено по промените во германскиот закон, неколку поранешни чувари и членови на персоналот беа обвинети за воени злосторства под нацистичкиот режим.
Се проценува дека за време на војната во логорот Штутхоф биле депортирани дури 100 илјади луѓе. Кампот бил опкружен со наелектризирани бодликави жици, а условите биле брутални. Многу затвореници починале поради епидемија на тифус, додека оние кои чуварите ги сметале за премногу слаби или болни за работа, биле убиени, пишува Sky News.
Кога советската Црвена армија се приближи до логорот во последните денови од војната, чуварите на логорот преместија илјадници затвореници под изговор за „евакуација“. „Ги ставија во мали чамци кои ги турнаа во Балтичкото Море. Луѓето умираа во тие чамци поради изложување на сонце, без вода, без храна“, рече професорот Шулце.