Полска и Унгарија го исполнија ветувањето дека ќе го спречат Европскиот совет да донесе заеднички заклучоци за миграцијата.
Двете земји, кои долго време имаат тврдокорни ставови за приемот и преместувањето на барателите на азил, ја спуштија ногата по долги и интензивни дискусии меѓу 27-те шефови на држави и влади.
Блокадата, која започна во четвртокот и продолжи цел петок, ги принуди лидерите да го избришат делот за миграција од заклучоците на самитот, бришејќи неколку параграфи што беа широко очекувани.
Шарл Мишел, претседателот на Европскиот совет, наместо него, издаде посебна изјава во негово име, рециклирајќи ја формулацијата од одбиениот нацрт.
„Немаше едногласност, но имаше голема доза на конвергенција, што воопшто не беше таму пред само неколку години“, рече Мишел на прес-конференција.
„Добивме 25 од 27 земји.
Полско-унгарската опозиција произлегува од големиот договор склучен претходно овој месец во Луксембург, каде министрите за внатрешни работи се согласија да продолжат со предложената реформа на миграциската политика на ЕУ.
Ремонтот, за кој сè уште треба да се преговара со Европскиот парламент, се заснова на нов систем на „задолжителна солидарност“ и им нуди на земјите-членки три опции за колективно справување со миграциските текови:
-Прифатете голем број преместени баратели на азил.
-Платете 20.000 евра за секој одбиен апликант.
-Финансирајте ја оперативната поддршка, како што се инфраструктурата и персоналот.
Варшава и Будимпешта остро ја критикуваа рамката, лажно тврдејќи дека ќе наметне задолжителни квоти за распределба на барателите на азил.
Полскиот премиер Матеуш Моравјецки рече дека механизмот за солидарност е „принуда“ и ќе доведе до „финансиски казни“ за неговата земја.
„Затоа не можеме да се согласиме со такви заклучоци и затоа остануваме на ставот дека најдобро решение овде е референдум“, рече Моравјецки во петокот наутро, пред да се упати на состанокот.
„Немаме намера да ги спроведуваме овие одлуки“, рече неговиот унгарски колега Виктор Орбан, кој се изјасни против создавањето „мигрантски гета“.
Покрај содржината на миграциската реформа, Полска и Унгарија негодуваат поради фактот што договорот, прв пробив од ваков вид во речиси една деценија, беше усвоен со квалификувано мнозинство, правило за гласање кое автоматски ги лиши од право на вето.
Но, во Европскиот совет, каде заклучоците се одобрени со консензус, нивните поплаки беа доволно силни за сами да го уредат конечниот текст, кој најмногу беше фокусиран на надворешната, а не на внатрешната димензија на миграцијата.
„Во текот на овие шест или седум часа (дебата) постојано бев изненаден од тесноградоста на некои земји“, рече Педро Санчез, шпанскиот премиер на крајот од средбата.
Германскиот канцелар Олаф Шолц се појави невознемирен од полско-унгарското барање сите досиеја за миграција и азил да бидат одобрени со строго едногласно, барање што не е предвидено со договорите на ЕУ.
„Имам фундаментална увереност дека договореното од сите партии ќе биде почитувано од сите страни“, рече Олаф Шолц, германски канцелар, на прашањето за опозицијата. „Не сум премногу загрижен.