Неодамна, Курдската работничка партија (ПКК) објави самораспуштање, означувајќи можен крај на деценискиот конфликт со Турција. Турските власти ја поздравија одлуката, но побараа таа да се прошири на сите поврзани групи. Одлуката следи по повикот на затворениот лидер Абдула Оџалан за прекин на вооружената борба. Десетици илјади животи се изгубени во судирот, кој се водел во Турција, Ирак и Сирија.
Самораспуштање на ПКК за нов почеток
ПКК соопшти дека ја укинува својата организациска структура и ја прекинува вооружената борба. „По четири децении конфликт, решивме да ја распуштиме нашата организација и да ја завршиме вооружената борба“, се наведува во нивната декларација. Оџалан, од затворот на островот Имрали, во февруари повика на конгрес за формално распуштање. На 1 март, ПКК прогласи еднострано примирје, следејќи го неговиот повик.
Одлуката доаѓа во време на промени на Блискиот Исток, вклучително соборувањето на Башар ал-Асад во Сирија, ослабувањето на Хезболах во Либан и војната меѓу Израел и Хамас во Газа. Во октомври, Девлет Бахчели, лидер на ултранационалистичката партија и сојузник на Ердоган, предложи мировна иницијатива. Тој повика Оџалан да се откаже од насилството и да ја распушти ПКК, со можност за условна слобода. Бахчели, исто така, побара нов устав за продолжување на власта на Ердоган по 2028, барајќи поддршка од про-курдската ДЕМ партија.
Историја на ПКК и Оџалан
ПКК, основана во 1978 година од Абдула Оџалан, започна вооружена борба во 1984 година за курдска држава во југоисточна Турција. Подоцна, целта се промени во барање за автономија и права. „Конфликтот однесе десетици илјади животи“, соопшти ПКК. Оџалан, уапсен во Кенија во 1999 година, е во затвор на Имрали. Неговата смртна казна беше заменета со доживотен затвор. На 76 години, тој останува симбол за курдските права, со влијание во Турција, Ирак и Сирија.
Претходни мировни обиди и идни предизвици
Турција, САД и ЕУ ја сметаат ПКК за терористичка организација. Претходни мировни обиди, вклучително тајни преговори во Осло (2009-2011) и разговори од 2013 до 2015, не успеаја. Во 2015, процесот пропадна по напад на Исламската држава, кој уби 33 про-курдски активисти. Турција потоа уапси илјадници, вклучително лидерот на ДЕМ, Селахатин Демирташ. Анкара изрази загриженост за одметнати групи и за курдските борци во Сирија, кои не го прифатија повикот на Оџалан. ПКК презеде одговорност за напад на компанијата Тусас по најавата на Бахчели.