Турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган би можел да биде еден од големите победници од падот на режимот на Башар ал Асад во Сирија, пишуваат Фајненшл Тајмс и Политико.
Кога се скараа Ердоган и Ал Асад?
Во последните години Турција беше клучен покровител на вооружените исламистички опозициски групи во Сирија, пишува ФТ. Ердоган и Асад некогаш беа пријатели, но во 2011 година турскиот претседател ги поддржа противниците на режимот во Сирија – главно поради тоа што турскиот геополитички ривал Иран, пак, ја поддржуваше сириската влада. Ердоган, исто така, се надева дека поддршката за бунтовите низ Блискиот Исток ќе ги зајакне сојузниците на неговата исламистичка Партија на правдата и развојот.
„Турција ќе излезе од овој конфликт како главен победник“
Турскиот претседател продолжи да ја поддржува опозицијата дури и кога САД и другите западни земји се предадоа, пишува ФТ.
„Кога сите други ги напуштија Сиријците, кога ниту една друга земја не ја поддржуваше опозицијата, Турција не се откажа. Токму поради тоа Турција ќе излезе од овој конфликт како главен победник, по Сиријците“, објаснува Омер Озкизилџик, виш научен соработник во тинк-тенкот Атлантскиот совет.
Анкара прими три милиони сириски бегалци, им обезбеди оружје на групите кои се противат на силите на Асад и обучи борци за тие групи. Турција ја финансира и Сириската национална армија, која главно дејствува против сириските Курди.
Ердоган му помогна на Асад за сириските бегалци да се вратат дома
Пресметката на Ердоган, особено, се заснова на фактот дека падот на режимот на Асад ќе им овозможи на сириските бегалци да се вратат во својата татковина. Нивното постојано присуство во Турција предизвикува неодобрување дури и кај поддржувачите на Ердоган, пишува ФТ. По заземањето на Алепо од страна на исламистичките милитанти, турскиот министер за внатрешни работи Али Ерликаја рече дека 1,3 милиони Сиријци во Турција се од градот и многумина „не можеа да ја задржат својата возбуда да се вратат дома“.
До кој степен Турција го поддржа брзиот напредок на милитантите?
Сепак, останува нејасно до кој степен Турција го поддржа брзиот напредок на милитантите што заврши со заземањето на Дамаск и соборувањето на режимот на Асад. ФТ забележува дека групата Хајат Тахрир ал-Шам, која ја предводеше оваа офанзива, има комплицирани односи со Турција. Анкара, како и другите земји, ја смета за терористичка организација. Но, таа имаше свои „лостови“ и кога ја контролираше провинцијата Идлиб во северозападна Сирија, Турција беше нејзиниот главен пат кон надворешниот свет.
Според извори на Ројтерс, сириските опозициски сили ја предупредиле Турција за нивните планови за голема офанзива околу половина година однапред и „почувствувале дека добиваат нејзино премолчено одобрение“.