Либан денеска (8 февруари) официјално формира нова влада, што се смета за клучен чекор кон економска стабилизација и пристап до меѓународните фондови за обнова.
Новиот премиер Наваф Салам најави дека приоритети на владата ќе бидат финансиските реформи, реконструкцијата и спроведувањето на резолуцијата на ОН, со цел да се зачува стабилноста на границата меѓу Либан и Израел.
Овој процес уследи по три недели политички преговори со ривалските партии, каде што учеството на Хезболах беше главна спорна точка.
САД со силно влијание врз составот на новата влада во Либан
Вашингтон јасно стави до знаење дека неприфатливо е Хезболах да има значајно влијание во новата влада на Либан.
Американскиот заменик-претставник за Блискиот Исток, Морган Ортагус, ја нарече вмешаноста на Хезболах „црвена линија“ и ја поздрави израелската офанзива врз групата, што предизвика негодување и протести низ Либан.
Сепак, и покрај притисокот од САД, партијата Амал, која е сојузник на Хезболах, успеа да назначи четворица министри, вклучувајќи го и министерот за финансии Јасин Џабер.
Парламентот на Либан ќе гласа за доверба на новата влада
Новата влада во Либан сега има обврска да подготви изјава за политиката, во која ќе ги утврди своите приоритети. Овој документ потоа ќе биде подложен на гласање за доверба во парламентот, што е последниот чекор за преземање на целосна власт.
Политичките аналитичари оценуваат дека оваа влада ќе мора да балансира меѓу домашните фракции и меѓународниот притисок, додека Либан се соочува со сериозна економска криза и регионални безбедносни закани.
Политичката рамнотежа во Либан значително се промени
Формирањето на новата влада во Либан доаѓа по серија настани што значително ја променија политичката сцена во земјата:
🔹 Изборот на Џозеф Аун за претседател на 9 јануари, со поддршка од САД
🔹 Соборувањето на сирискиот сојузник на Хезболах, Башар ал Асад, во декември
🔹 Израелските воени удари врз Хезболах, кои ја ослабнаа позицијата на групата
Останува да се види дали новата влада ќе успее да ја стабилизира економијата, да воспостави политичка рамнотежа и да го намали влијанието на Хезболах, додека земјата останува под силен меѓународен притисок.