Илјадници луѓе што ги преплавија влезните места на аеродромот и се бореа за место на летовите од Кабул, ја даваат најреалната слика за превирањата во градот од падот на владата поддржана од Западот, пренесува Гласот на Америка (Глас на Америка).

Но, како што минуваат деновите, секојдневните грижи за храна и кирии ја зголемуваат неизвесноста во земјата чија кревка економија е разбиена поради исчезнувањето на меѓународната поддршка.

Целосно сум изгубен, не знам што да мислам прво, за мојата безбедност и преживување или за исхраната на моите деца и семејството “, рече поранешниот полицаец, кој сега се крие, откако загуби 260 долари месечно од сопругата и четирите деца.

Како и многу државни службеници од пониско ниво, кои честопати беа долго време без плата, тие не ја добија таа сума во последните два месеци.

„Живеам во стан што го изнајмувам, не му платив на сопственикот последните три месеци“, рече тој.

Во текот на неделата, тој рече дека се обидел да продаде прстени и пар обетки што и припаѓаат на неговата сопруга, но, како и во многу други компании, пазарот на злато е затворен и не може да најде купувач.

„Многу сум беспомошен и не знам што да правам“, рече тој.

Уште пред Талибанците да влезат во градот минатата недела, условите се влошуваа, бунтовниците брзо напредуваа низ провинциските градови, соборувајќи ја вредноста на локалната авганистанска валута во опаѓање во однос на американскиот долар и дополнително правејќи ги намирниците да растат основните цени на живот.

Цените на основната храна скокнаа за 10-20 проценти

Цените на основните намирници како што се брашното, маслото и оризот се зголемија за дури 10-20 проценти за неколку дена, а бидејќи банките се уште се затворени, многу луѓе не можеа да пристапат до своите заштеди. Бидејќи канцелариите на Вестерн Јунион исто така беа затворени.

„Сето тоа е поради ситуацијата со доларот. „Некои продавници за храна се отворени, но чаршиите се празни“, рече поранешен владин претставник, кој сега се крие од страв од одмазда на Талибанците.

Меѓународните групи за помош во неделата соопштија дека суспендирањето на комерцијалните летови кон Авганистан значи дека не постои начин за снабдување со лекови и друга помош.

„Се е готово. „Не падна само владата, туку илјадници луѓе како мене чиишто животи зависеа од месечната плата на околу 15.000 Авганистанци (200 американски долари)“, рече државен службеник кој не сакаше да биде именуван.

„Веќе сме во долгови бидејќи Владата не ни исплати плати во последните два месеци“, рече тој. „Мојата стара мајка е болна, и требаат лекови, а моите деца и семејството имаат потреба од храна. Господ нека ни е на помош “.