Во храбар чин, жртвите на семејно насилство се собраа пред камерата на Алфа телевизија за да ги споделат своите потресни приказни и да ги расветлат предизвиците со кои се соочуваат во институциите. Сепак, нивните сведоштва беа дочекани со обиди да се дискредитираат нивните искуства.
Љупка Мачкова, една од жртвите, ја изрази својата фрустрација, велејќи: „Се обидоа да ја променат мојата изјава со своите зборови. „Па, не изгледаш толку потресен“. Зошто дојдовте, да не лажете малку?” Овие забелешки не само што ја поткопуваат сериозноста на семејното насилство туку го доведуваат во прашање и кредибилитетот на жртвите.
Друга жртва, Ирена Димоска, ги истакна постојаните напади со кои се соочувала секогаш кога барала помош. Таа ја доведе во прашање целта зад медиумското известување, прашувајќи: „Што сакате да постигнете? Таа понатаму ги спомна скриените закани со кои често се среќаваат жртвите кога зборуваат.
Министерката Јована Тренчевска, пак, ги отфрли тврдењата на жртвите бранејќи ги постапките на правосудните институции, повикувајќи се на почитување на протоколите. Тренчевска исто така се обиде да ја префрли вината на Ирена со тоа што откри дека нејзиниот случај не продолжил низ центрите за социјална работа поради нејзината одлука да ангажира приватен адвокат.
Сепак, Тренчевска погодно изостави дека социјалните служби често ги третираат овие случаи како прекинати бракови наместо да ги третираат како случаи на семејно насилство. Експертите тврдат дека овој пристап ја продолжува неправдата и ги влошува страдањата на жртвите. Стојан Мишев од невладината ЕСЕ објаснува „Жената не само што нема да ја добие потребната помош и поддршка, туку во исто време е и трауматизирана и ревиктимизирана од самата институција, практично префрлајќи ја вината за семејното насилство врз неа“.
И покрај загриженоста искажана од организации како ЕСЕ, не е добиен одговор од Министерството за внатрешни работи и комуникации. Мишев изразува разочарување поради недостигот на напредок, укажувајќи дека и понатаму постојат негативни практики во институциите.
Сведоштвата на овие преживеани фрлаат светлина врз предизвикувачките околности со кои се соочуваат жртвите на семејно насилство кога бараат правда и поддршка. Од клучно значење е институциите да ги препознаат и да ги решат системските прашања кои ги продолжуваат овие неправди, обезбедувајќи побезбедна средина за оние кои се погодени од семејно насилство.