Луксузните брендови како Хермес, и покрај лошата економска прогноза, продолжуваат да остваруваат вртоглави профити, но кинескиот пазар станува причина за нивна грижа, пишува Економист.

Хермес е синоним за ексклузивност. Минатата година моделот на неговата најпозната чанта Биркин достигна цена од 450.000 долари, а не може да се купи онлајн, туку да се подигне лично, половина година по нарачката. Нема реклами во модните списанија, нема светкави рекламни кампањи, нема објави на Инстаграм. За оние кои не се толку познати, треба да почекате и до неколку години за да набавите чанта Birkin, а дел од причината е и ограничената понуда. Друга причина е зголемената побарувачка за сите видови луксузни производи, пренесува Хина.

Минатогодишниот профит на Kering, сопственик на модни брендови како Gucci и Balenciaga, порасна за 14 отсто, додека кај LVMG, сопственик на Tiffany и Louis Vuitton, нето добивката порасна за речиси една четвртина. Профитот на Хермес и Ришемон, сопственикот на Картие, порасна за повеќе од една третина. Заедно, четирите групи остварија повеќе од 33 милијарди евра профит, со вкупни приходи од 130 милијарди долари.

Сепак, тоа беше пред инфлацијата и зголемувањето на каматните стапки да ги поттикнат стравувањата од глобална рецесија. Како што се зголемуваат тие стравови, луксузните брендови го губат сјајот, барем во очите на инвеститорите.

Богатите двојно ги зголемија трошоците

Немирите на луксузните шефови беа прикажани на неодамнешниот состанок предизвикан од распродажбата на акциите што збришаа 65 милијарди долари, или седум отсто од вкупната пазарна вредност на четирите луксузни групи.

„Штом акционерите ќе престанат да треперат во нивните Lubitonnes, тие би можеле да обрнат поголемо внимание на неколку работи за да ги проценат изгледите на нивните луксузни акции“, пишува The Economist.

Првото нешто на што треба да обрнат внимание е позиционирањето на брендот во рамките на луксузниот пазар. Брендовите што ги таргетираат граѓаните од средната класа како Ралф Лорен се почувствителни на економските проблеми отколку луксузните брендови кои се насочени кон еден процент од светот со огромно богатство. Тоа се покажа како точно и минатата година.

Според податоците од аналитичката фирма Бернштајн, клиентите кои потрошиле до 1.000 евра на дизајнерски производи пред пандемијата ја преполовиле својата просечна потрошувачка во 2022 година. Спротивно на тоа, навистина богатите повеќе од двојно ги зголемија своите трошоци. Во моментов, само пет отсто од купувачите сочинуваат 40 отсто од вкупниот износ на глобалната продажба на луксуз.

Страв од кинеска воздржаност

Изложеноста на Кина, еден од најголемите пазари за луксуз во светот, е уште еден фактор што треба да се земе предвид. Луксузните трговци, кои сметаат на брзо и нагло закрепнување од годините на карантин, се разочарани од воздржаноста на кинеските купувачи. Брендовите меѓу кои и Estée Lauder, производителот на скапа козметика, ги ревидираат своите прогнози за земјата.

За британскиот производител на облека Бурбери, продажбата во Кина падна за 40 отсто во споредба со периодот пред пандемијата. Работите би можеле да се влошат за американските и европските брендови доколку растат геополитичките тензии меѓу Кина и Западот.

Луксузните куќи веќе бараат нови двигатели на растот. Ова ја вклучува Индија, која е претежно сиромашна, но има се поголем број на супербогати. Ова ја вклучува и субсахарска Африка, каде што минатата година Channel стана првиот европски луксузен бренд што приреди африканска модна ревија во Дакар, главниот град на Сенегал.

Сепак, ќе бидат потребни години за тие пазари да го достигнат нивото на Кина, ако воопшто и воопшто. Во меѓувреме, инвеститорите веројатно ќе станат исто толку проникливи за нивните луксузни акции како што се и за нивните фенси гардероби, пишува The Economist.