Политички аналитичар и колумнист Ивор Мицковски остро ја коментира изјавата на премиерот Димитар Ковачевски каде тој вели дека Македонија е најдобра држава во регионот.
Неговата објава која е како Фејсбук статус ја пренесуваме во продолжение:
Ковачевски: „Ние сме најдобрата држава во регионот“.
Од многу шетање по фабрики и дишење штетни гасови му се поматил умот.
Каква грозоморна глупост зборува.
Па што мисли ова е 19 век или Енвер Хоџа време и ние живееме во изолација, па неговите розеви очила ќе ни го фарбаат погледот.
Ало мајсторе, имаме најлоша економска слика и перформанс во регионот, највисока инфлација, најслаб раст, најголемо задолжување.
Имаме криминал и корупција од епски пропорции, тотално партизирано општество, судство или институции.
Имаме највисока загаденост и уништеност на шуми, реки и животна средина.
Градот ни е симбол за криминален урбанизам и дехуманизација и тоа после СК 2014, кој вие го доградивте.
Имаме блокирана политичка ситуација и уставна криза, имаме надворешен непријател, имаме внатрешен етничко-политички непријател кој државата ја третира како крава музара.
Имаме власт која ги продолжи најтемните и најкриминални пракси на режимот.
Не остана независна и моќна граѓанска организација или медиум, имаме затворено, клаустрофобично, депресивно и отуѓено општество кое секој поединец го малтретира и тероризира.
Имаме преку пола милион луѓе кои се сиромашни и живеат со 200 денари дневно, додека тоа за вас кои си покачивте плати и избришавте криминали е порција јунешко соте.
Немаме учебници со години, алооо.
Третина држава не плаќа струја.
Источна Македонија е регион на духови, Западна се празни ко луда, немаме више градови и села, уништивме земјоделство и производство на храна, се живо и диво увезуваме, ние немаме поента за постоење како држава освен избрани да се богатат од криминал, субвенции и тендери, а народ да живитари.
Можеме вака до утре, и не провоцирај више со вакви глупи изјави од твоите кретенски советници, национални координатори и медиумски морони кои заседаваат по градски кафани, наместо нешто реално да сработат.