Почит им беше оддадена од Одборот на бранители, Армијата, претставници на партиите ВМРО-ДПМНЕ, СДСМ и навивачката група Војводи. Беше поставена плоча со имињата на загинатите бранители покрај која се положи цвеќе.
Тој ден безмислосната рака на злото вечно го зацрни ова место. Докажаа дека името, презимето и националноста, не го чинат човека, туку почитта и лојалноста кон своето, кон нашето заедничко. На дваесет годишнината од загинувањето сведочиме за несебичниот однос кон повикот на татковината и нејзината агресија на тероризмот.Тоа не обврзува да не ги заборавием бидејќи тие ги дадоа животите за наше подобро утре, а тоа е најмногу што може еден човек, изјави Марин Најдов, претседател на Одборот на бранители.
Според него, 20 години подоцна бранителите од државата се запоставени.
Иако бранителите беа повикани од државата да ја бранат и според мене успешно ја одбранија не жалејќи ги животите вргадувајќи ги во темелите на денешнината. Нивните рожби сега веќе оформени граѓани на оваа наша татковина се прашуваат зоштио нивните родители ги оставиле своите млади животи, жртвувајќи го животот. Бранителите се надеваат дека ќе дојде политичка гарнитура која ќе ги вреднува придобивките од она што го постигнаа бранителите и ќе им се даде местото што заслужено го имаат во општеството, истакна Најдов.
Во 2001 година загинаа Исак Руфати од тетовско Одри, Влатко Миленковски и Благојче Сиљанов од Битола, Пеце Матичевски од битолско Новаци, Кољо Китанов од струмички Сарај.