Официјалните реакции доаѓаат откако министрите за внатрешни работи постигнаа голем договор за обновување на политиката на Европската унија за миграција и азил.
Урсула фон дер Лајен, која откако стана претседателка на Европската комисија, го направи ремонтот еден од нејзините главни приоритети, го нарече договорот „огромна пресвртница“.
„Миграцијата е европски предизвик“, напиша Фон дер Лајен на Твитер. „Работејќи заедно, можеме да постигнеме заедничко решение.
Чарлс Мишел, претседател на Европскиот совет, институција која беше сведок на безброј дебати за миграцијата во текот на изминатите години, од кои повеќето беа толку поларизирани колку и бесплодни, рече дека договорот претставува „навистина голем чекор“.
Фон дер Лајен и Мишел упатија лични честитки до Илва Јохансон, еврокомесарката за внатрешни работи, за нејзината упорност и напорна работа.
Во нејзино својство, Јохансон континуирано ја бранеше потребата да се продолжи напред со таканаречениот Нов пакт за миграција и азил, холистички предлог што таа го претстави во септември 2020 година со цел да се воспостави обединета, координирана миграциска политика меѓу 27-те земји-членки. .
Новиот пакт, кој се обидува да го замени ад-хок кризниот режим што е моментално во сила, беше во фокусот на интензивните дискусии и на моменти беше сфатен како предлог осуден на неуспех.
Но, во четвртокот вечерта, во изненадувачки пресврт на судбината, министрите за внатрешни работи собрани во Луксембург постигнаа привремен договор за двата главни столба на пактот: систем на задолжителна солидарност за управување со пристигнувањето на барателите на азил и заедничка рамка за рационализација на граничните процедури.
„Тоа беше маратон“, рече Јохансон.
Гласањето се одржа според правилата за квалификувано мнозинство и обезбеди маргина на поддршка поширока од очекуваната, при што Италија и Грција, две земји од првите редови, гласаа за и покрај тоа што изразија загриженост претходно истиот ден.
Австрија, земја која зазеде тврд став за миграцијата, исто така даде зелено светло. „Беше важно да се покаже дека Шенген не функционира и дека се потребни построги правила на надворешните граници“, изјави австрискиот канцелар Карл Нехамер.
Бугарија, Чешката Република, Малта, Литванија и Словачка избраа да се воздржат, изјавија за Еуроњуз дипломати со познавање на преговорите.
На крајот, само две земји се спротивставија на досието: Унгарија и Полска.
„Присилното преместување не го решава проблемот со миграцијата, но го нарушува суверенитетот на земјите-членки“, напиша полскиот премиер Матеуш Моравјецки во краткиот твит објавен во петокот наутро.
„Полска нема да плати за грешките на имиграциската политика на другите земји.
Неговиот унгарски колега, Виктор Орбан, ги повтори неговите критики и го осуди Брисел за „злоупотреба“ на неговите законски овластувања и наметнување на преместување на мигрантите – нешто што всушност не е предвидено со предлогот.
„Ова е неприфатливо, тие сакаат насилно да ја претворат Унгарија во земја со мигранти“, рече Орбан, според неговиот портпарол.
Неговиот заменик-министер за внатрешни работи, Бенце Ретвари, кој учествуваше во дискусиите во Луксембург, го прошири ставот на Будимпешта, велејќи дека реформата ќе стави „несразмерно оптоварување“ на Унгарија и ќе го поттикне доаѓањето на нови мигранти.
Ретвари тврди дека „владите за миграција“ вршеле притисок врз другите земји-членки да го прифатат нацрт-законот, правејќи „исмејување“ на процесот на донесување одлуки во ЕУ.
Европската комисија инсистира дека новиот систем не се заснова на „задолжително преместување“, туку на „задолжителна солидарност“. Реформата ќе им понуди на земјите-членки три опции за колективно справување со ситуации на миграциски притисок:
Прифатете голем број преместени баратели на азил.
Платете за враќање на одбиените апликанти во нивната земја на потекло.
Финансирајте ја оперативната поддршка, како што се инфраструктурата и персоналот.
Договорот постигнат од Советот на ЕУ предвидува 30.000 преселби годишно низ целиот блок и 20.000 евра еднократна исплата за секој одбиен апликант.
„Земјите-членки имаат целосна дискреција за видот на солидарноста со која придонесуваат. Ниту една земја-членка никогаш нема да биде обврзана да изврши преместување“, се вели во соопштението на Советот во кое се објаснува исходот од состанокот во четвртокот.
Договорот, сепак, е привремен и сè уште треба да се преговара со Европскиот парламент, кој има донекаде различен став по ова прашање.
„Можеме да најдеме начин напред“, рече претседателката на парламентот, Роберта Мецола.
„Можеме да ги заштитиме нашите граници и да најдеме пристап кој е фер и хуман со оние на кои им треба заштита, цврст со оние кои не се подобни и силен против трговците со луѓе кои ги искористуваат најранливите.
Томас Тобе, шведскиот европратеник кој делува како известувач за механизмот за солидарност, го поздрави пробивот како „многу важна вест“ и рече дека преговорите ќе започнат „веќе следната недела.
Претстои многу работа“, рече Тобе.