Новиот закон го дефинира бракот како доброволна заедница на две лица без наведување на полот, наспроти сегашната дефиниција како заедница на маж и жена. Меѓутоа, нацртот сè уште треба да помине на јавна расправа и потоа ќе биде изменет и дополнет за да ги земе предвид мислењата на граѓаните пред да излезе на референдум.
Активистите стравуваат дека надлежната комисија може да попушти под притисок на верските групи и оние кои ја претпочитаат традиционалната култура на мачизам. Тие велат дека владата не требало да закаже референдум за основните човекови права, додека владата вели дека сака да гради, а не да присили, прифаќање на промени.
Куба, која хомосексуалците ги испраќала во поправни работни кампови во првите години по левичарската револуција во 1959 година, постигна значителен напредок во правата на ЛГБТ лицата во текот на 2000-тите и 2010-тите години, и покрај раширениот мачизам.
Таа островска држава го воведе правото на бесплатна операција за промена на полот, забрани дискриминација на работно место врз основа на сексуална ориентација и почна да одржува годишни маршеви против хомофобијата.
Многу членови на ЛГБТ заедницата сепак велат дека се фрустрирани од забавеното темпо на промените во последните години, додека неколку други земји од Латинска Америка напредуваа со одобрување на хомосексуални бракови.