Според американскиот проф. д-р Виктор Фридман, кој долги години е шеф на Катедрата за јужнословенски јазици на чикашкиот универзитет и 30 години активно се бави со балканската лингвистика, ставот и заклучокот на Бугарската академија на науките (БАН) дека македонскиот јазик не постои, односно е дијалект на бугарскиот јазик е враќање во времето на фашизмот!
Според лингвистот Фридман, негирањето на македонскиот јазик и македонските дијалекти од страна на БАН е дел од политиката на негирањето на македонското малцинство во Бугарија.
– Бугарите, освен краткотрајното признавање од 1946 до 1948 година, никогаш навистина не го признале македонскиот јазик и сметам дека сегашниот однос на нивната академија по ова прашање е враќање во 30-те и раните 40-ти години на минатиот век, значи времето на фашизмот, кога велеа дека нема македонски јазик, односно тој бил бугарски, изјави Фридман за Гласот на Америка.
Тој објаснува дека, иако на почетокот на 90-те години со признавањето на независноста на Република Македонија, Бугарија го признала официјалниот јазик на Република Македонја (а не македонскиот јазик), политиката на некои научни и политички кругови во земјата сѐ уште е поврзана со фашистичкиот период.
Сега, како што вели, ова е многу тешко да се промени, бидејќи Бугарија веќе е влезена во ЕУ.
Според Фридман, Преспанскиот договор ги засили апетитите на Бугарија и да немаше Преспански договор, Бугарите ќе седеа малку потивко, затоа што Македонија ќе немаше шанси да стане дел од Европа заради Грција.
Фридман вели дека Македонија е самостојна земја со самостоен јазик уште од 19 век, кога основоположникот Ѓорѓи Пулевски ги издвои македонските дијалекти од основната јазична база како поразлични од бугарските дијалекти од тој регион.
– Значи, иако тие јазици се многу блиски, сепак, се различни. Негирањето на македонскиот јазик и на македонските дијалкти е дел од политиката на негирањето на македонскиото малцинство во Бугарија, изјави Фридман.