Апелот до ЕУ и НАТО е испратен од Дитмир Бушати, поранешен министер за Европа и надворешни работи од Албанија; Енвер Хоџај, поранешен министер за надворешни работи и пратеник од Косово; Роман Јакич, поранешен министер за одбрана и пратеник/европратеник од Словенија; Емил Кирјас, поранешен државен секретар во Министерството за надворешни работи на Северна Македонија; Жарко Корач, поранешен вицепремиер и пратеник, поранешен заменик претседател на парламентот на Србија; Златко Лагумџија, поранешен претседател на Советот на министри и министер за надворешни работи, поранешен пратеник во Босна и Херцеговина; и Весна Пусиќ, поранешен вицепремиер и министер за надворешни работи и прашања на ЕУ, поранешен пратеник од Хрватска.

Ние, поранешни министри во соодветните влади на земјите од регионот, со голема загриженост ги следиме најновите случувања во Црна Гора. Како современици на балканските војни во 1990-тите, не можеме да не видиме алармантни сличности меѓу настаните во Црна Гора денес и настаните што доведоа до тие војни од пред дваесет и пет до триесет години. Црна Гора не е земја со големо население, но е стратешки многу важна за стабилноста на Југоисточна Европа, па дури и целиот јадрански регион. Нејзиниот релативно неодамнешен прием во НАТО во голема мера придонесе за регионалната безбедност на овој дел од Европа, се наведува во пораката.

Според поранешните дипломати, „иако се чини дека настаните околу устоличувањето на митрополитот црногорско-примирски Јоанијкије се поврзани со верско прашање, тие всушност немаат никаква врска со религијата, ниту со политиката или идеологијата. Тие се уште една манифестација на конфликтот меѓу силите кои сметаат дека Црна Гора не треба да постои како посебна држава, и оние кои веруваат дека Црна Гора треба да остане независна, со сите атрибути на државност. Нема сомнение дека поранешната влада на Црна Гора може да биде критикувана на многу нивоа. Сепак, и покрај овие грешки, во неа силно веруваа во независна Црна Гора како важна членка на НАТО и со иднина во ЕУ. Нивните најагресивни критичари доаѓаат од редот на луѓе кои ја отфрлаат самата државност и политичка независност на Црна Гора. Долгогодишниот застој на процесот на пристапување во ЕУ на земјите од Западен Балкан, поттикнува инстинкти и дејствија што се потсетување на горчливото минато“.

Тие оценуваат дека не треба да се биде специјалист за балканската историја за да се знае дека сите обиди за промена на границите во овој регион биле следени од војни, човечки страдања и огромни трагедии. Друго отворено конфликтно и кризно место во Европа е последното нешто што и треба на Европа и на светот во ова време, се додава во апелот.

Ги повикуваме нашите институции на ЕУ и другите сојузници да се вклучат во активен политички дијалог со сите различни политички и социјални актери во тековната криза во Црна Гора и да помогнат да се обезбеди мирно решавање на ескалирачкиот конфликт во земјата. Преправањето дека ништо не се случува ќе има страшни последици за Црна Гора и регионот. Особено е важно да се осуетат и да им се спротивстави на новите обиди за потчинување на политички слабата влада на Црна Гора на влијанија против НАТО и против ЕУ, апелираат поранешните министри до ЕУ и НАТО.