„Веројатно сметајќи на плиткоумноста и краткото сеќавање на Црногорците, премиерот ни сугерира дека откажувањето од светото богатство и културно-историскиот идентитет на Црногорците е политички подвиг што треба да се слави. За толку безобразие тоа не е доволно. за да бидеш само предавник и патолошки лажго, треба да бидеш и без тронка морал. Навредувајќи го здравиот разум на Црногорците, тој употреби се што ќе му текне на шарлатан во објаснувањето на своето злодело“, напиша Ѓукановиќ.
За Ѓукановиќ, самиот тој чин има долга праисторија на сложеноста на црногорско-српските односи.
„Но, да не ги мешаме сериозните теми за нашите историски недоразбирања со политичките постапки на лесниот, моќен, предавничкиот маргиналец… Кој си даде право, за да им угоди на некои странски ментори, да ја повтори епохата – правење политички глупости дека балканските национализми наводно се инспирирани од корупција. Така испаѓа дека „повеќе од 8.000 луѓе се убиени во Сребреница поради коруптивни причини. Така судите за интелигенцијата и моралот на случајниот премиер на Црна Гора“, пишува Ѓукановиќ. .
Ѓукановиќ, кој по три децении владеење ги загуби претседателските избори во Црна Гора оваа пролет, тврди дека Црна Гора била во војните во 1990-тите и во бомбардирањето на СРЈ во 1999 година. ја потврди својата отвореност, хуманост, самопожртвуваност, солидарност.
„Дека не беше случајно полетување, таа политички потврди во 2022 година давајќи му ја најважната политичка функција во земјата на припадник на малцинска нација, кој заработи неколку проценти поддршка на изборите. Можеби некој би можел да се обиде да го релативизира ова голем чекор напред на модерна Црна Гора во афирмацијата на мултиетничката демократија, тврдејќи дека е принудена со ослободувањето од поранешната апостолска влада, која направи се за да ја претвори граѓанската и секуларна Црна Гора во српска и теократска држава под управа на СПЦ. Матното мочуриште во кое сè што е вредно се прави безначајно и релативизирано“, рече Ѓукановиќ.
Тој вели дека никој не може да го оспори дека со давање на премиерската функција на претставник на малцинска нација без изборна доверба, Црна Гора направила чекор од седум милји, што е незамисливо не само во регионот, туку и во пошироката средина, во демонстрација на искрена припадност кон политичкиот модел на мултиетничка демократија.
Ѓукановиќ, кој беше шеф на државата и на ДПС кога таа партија ја поддржуваше малцинската влада предводена од премиерот Абазовиќ, вели дека си дал за право да ја пресече политички релевантната јавност зад кулисите на професионалните, научните и добрите. дело.историски, вековни контроверзи на црногорско-српските односи.
„Со потпишувањето ќе се откаже од културно-историскиот и националниот идентитет на Црногорците, а со тоа и од вистинската основа за постоење на независна држава Црна Гора. Средба со идеолозите и политичките протагонисти на великосрпската идеја за Црногорците како цвет на Србија и Црна Гора како „српска Спарта“ На тој начин откажувајќи ги херојските достигнувања на одбрането право на слобода и независност на нашите предци, од Петровиќ, преку движењето Комити, востаниците и партизаните од 13 јули до политичката генерација на Јовановиќ, Милатовиќ, Ѓурановиќ, Жарковиќ, Брајовиќ, Орландиќ… кои во времето на социјализмот Југославија смислено и храбро ги поддржуваше асимилаторските напори од соседството“, рече Ѓукановиќ, чиј ДПС, по потпишувањето на Основниот договор, ја собори власта на Абазовиќ денес, која се уште е на власт. , една година по формирањето, во технички мандат.
„Нашиот несреќен премиер би сакал сето тоа да го откаже и да ги избрише сеќавањата на тие историски достигнувања. Не земајќи го во предвид фактот дека не му припаѓа. Без никаква основа. Само да се потсетиме колку пати сме слушнале со претставниците на бошњачкиот и албанскиот народ во Собранието дека не сакаат да владеат во црногорско-српските политички недоразбирања кои имаат длабоки историски корени.Иако граѓанска Црна Гора е државен дом на сите нас заедно, оваа причина на чесни и одговорни луѓе заслужи и заслужува апсолутна почит, но не и Абазовиќ. Многумина знаат како енергично им се спротивставив на сите што се спротивставија на тоа што поддржавме Албанец да стане шеф на владата“, вели Ѓукановиќ и додава:
„Реков и повторно повторувам: единственото нешто што вреди за него е тоа што е Албанец. Колку и да е следбеник на автентичната вкоренета традиција на Албанците во Црна Гора, тоа е друго прашање“.
Ѓукановиќ смета дека Абазовиќ сигурно нема право да решава толку значајни проблеми дури и врз основа на низок процент на изборен легитимитет, а уште помалку, како што наведува, „ова велепредавство да го слави како подвиг и да се исмева со здравиот разум и достоинството на Црногорците“. Смета дека Абазовиќ можел да почека уште дваесетина дена за да го прослави, како што вели, невидениот едногодишен рекорд на практикување на власта по губењето на довербата во Собранието.
Верувам дека не е далеку денот кога Абазовиќ ќе сноси одговорност за велепредавство, не само политички. Она од што се срами паметен човек, Абазовиќ очигледно се гордее со тоа. Не гледа дека е политички посрамен за сите времиња“, рече Ѓукановиќ како одговор на текстот на Абазовиќ по повод една година од потпишувањето на Основниот договор со СПЦ.