Само во Италија, 400 воени офицери загинаа, а уште 8000 се тешко болни откако беа изложени на гранати со осиромашен ураниум за време на НАТО бомбардирањето на Југославија во 1999 година, пренесува Euronews.
Ова докажа дека има корелација помеѓу токсичниот материјал и зголемувањето на болестите поврзани со ракот, но не беше лесно.
Употребата на осиромашен ураниум не е забранета со ниту еден меѓународен договор и Италија не е единствената европска земја каде што е во тек дебатата околу употребата на такво оружје.
И покрај тоа што се спроведени бројни студии за ова прашање, остануваат контроверзии за ефектите од изложеноста на осиромашен ураниум и Министерството за одбрана на Италија негира каква било одговорност.
Еуроњуз разговараше со Анџело Тартаља, италијански адвокат кој ја победи државата во над 300 правни случаи во добивањето на компензација за жртвите и нивните семејства.
Случајот на г-дин Тартаља ја подигна свеста за ова прашање и изгради правна рамка околу ризиците од употребата на таква муниција.
Одлуката на Обединетото Кралство да испрати гранати направени со осиромашен ураниум во Украина покрена неколку веѓи.
Употребата на слична муниција за време на НАТО бомбардирањето на Југославија во 1999 година е предмет на неколку студии за здравствените ризици од токсичниот материјал.
Тартаља ги бранеше воените службеници кои претрпеле последици од изложеноста на оружје со осиромашен ураниум во последните 20 години, докажувајќи ја врската помеѓу употребата на осиромашен ураниум и неколку болести.
Обраќајќи се на најавата на ОК дека ќе испрати оружје во Украина, тој рече: „Оние кои ги кажуваат овие работи мора да размислат за ризиците и последиците од нивните постапки.
„Јасно е дека некои работи може да се направат за време на војната, а други не можат да се направат како оваа. По примерот на Италија каде сега се спроведува воен закон, истото треба да се случи и на европско ниво“, рече тој.
Собирањето доволно докази за да се добие компензација е тешка задача во отсуство на цврсти регулативи и Министерството за одбрана на Италија негира каква било одговорност: „Ваквите нивоа на изложеност можат да бидат особено опасни, а болестите што се предизвикани од ова обично траат долго време. Зборуваме за лавина од вакви случаи кои штотуку почнаа“.
Овој тип на муниција се користел и на други боишта како Ирак и Авганистан. Брисел постојано носеше резолуции со кои се бара забрана за оружје со осиромашен ураниум, но неколку земји-членки на ЕУ се против таквите повици.
Според Тартаља, доколку во Украина се користи осиромашен ураниум, тоа би предизвикало неповратни ефекти: „Постои можност и украинските и руските воени службеници да се разболат, но најважно е загадувањето предизвикано од воени активности може да предизвика неповратна штета на животната средина, што значи дека и цивилите би биле изложени на ризик“.
Следејќи го примерот на Италија, неколку политичари се решени да ги обноват повиците за целосна забрана – барајќи од ЕУ да го врати своето внимание на ова прашање.